TRUDNOŚĆ PRZETRWANIA:
Klasa 3
- {$one}
- {$two}
- {$three}
Zdjęcie powierzchni Poziomu PL-6.
Poziom PL-6 jest szóstym polskim poziomem Backrooms. Został odkryty 15.01.1971.
Opis:
Poziom PL-6 to niewielki skalisty satelita, poruszający się po orbicie nieznanej planety. Składem atmosfery, temperaturą i ukształtowaniem terenu przypomina on ziemski Księżyc z Frontrooms. Na poziomie występuje wiele różnej wielkości wzgórz, rowów rzecznych i kraterów. Cała jego powierzchnia pokryta jest szarym pyłem. Niekiedy można tu napotkać wydrążone w skale tunele, prowadzące w głąb poziomu. Nie da się ustalić ich średniej długości, jednak według relacji Odkrywców "potrafią ciągnąć się w nieskończoność".
Poziom ten dzieli się na dwie części — ciemną i jasną stronę, nazywane tak ze względu na ich oświetlenie przez lokalną gwiazdę. Pod względem ogólnej budowy terenu obie strefy niczym się od siebie nie różnią. Na ciemnej stronie jednak napotkać można wiele świetlistych bytów określanych jako Jasnozmory,1 podczas gdy na jasnej stronie napotkanie jakichkolwiek istot jest niemożliwe.
Kolonie i Forpoczty
2. Forpoczta Polsko-Radzieckiego Komitetu Współpracy Międzywymiarowej
- Znajduje się w kraterze na granicy jasnej strony poziomu.
- Stacjonuje w niej 7 pracowników Komitetu.
- Do jej zadań należy badanie i eksploracja Poziomu PL-6.
- Powstała w ramach projektu "Hermes".2
Wejścia i Wyjścia:
Wejścia
- [UTAJNIONO WRAZ Z ZAMKNIĘCIEM PROJEKTU "HERMES"]
Wyjścia
- Tunele niektórych jaskiń prowadzą na Poziom PL-2.
- Po zaśnięciu na tym poziomie jest szansa, że obudzisz się na Poziomie PL-7.
Projekt "Hermes"
Projekt "Hermes", realizowany w latach 1971-1975, był jednym z pierwszych programów Polsko-Radzieckiego Komitetu Współpracy Międzywymiarowej w Backrooms. Został przygotowany na początku 1971 roku, gdy odkryty został Poziom PL-6. Początkowo w jego realizację zaangażowanych było do 80 osób, czyli znaczna większość ówczesnych pracowników Komitetu. Wysłanie pierwszej ekspedycji na Poziom PL-6 w 1972 roku przez władze PRKWM zostało okrzyknięte wielkim sukcesem. Z czasem jednak entuzjazm opadł, zmieniając się powoli w rozczarowanie pustką nowo odkrytego świata. Reputacji projektu "Hermes" nie poprawiło zaginięcie części załogi 2. Forpoczty w 1973 roku. Ostatni Odkrywcy opuścili Poziom PL-6 dwa lata później.
Data ekspedycji: 13/02/1973
Dowódca ekspedycji: Starszy Odkrywca Michaił Rasolnikov
Członkowie ekspedycji: Odkrywca Adam Grabarz, Odkrywca Włodzimierz Brzeski, technik Szymon Nowak
[POCZĄTEK LOGU]
M. Rasolnikov: Pamiętajcie o zadaniu, towarzysze Odkrywcy. Przeczesujemy krater po ciemnej stronie w poszukiwaniu czegoś ciekawego i wracamy do Forpoczty zanim skończy się tlen. Nie oddalajcie się bez zezwolenia i uważajcie na Jasnozmory. jakieś pytania?
A. Grabarz: Nie.
W. Brzeski: Nie.
Sz. Nowak: W zasadzie ja mam jedno, eee, towarzyszu.
M. Rasolnikov: Hm?
Sz. Nowak: Po co tam idziemy? To już chyba czwarta taka misja w tym miesiącu. Dowództwo czegoś szuka w tych kraterach? A skoro tak, to czemu nam nie powiedzą o co chodzi?
M. Rasolnikov: Za dużo myślisz, towarzyszu. A teraz wszyscy za mną.
Pominięto 20 minut nagrania. Oddział znajduje się po środku badanego krateru.
W. Brzeski: Tlenu zostało na godzinę. Niedługo trzeba będzie się zbierać.
M. Rasolnikov: Zbyt często oddychasz, towarzyszu.
Pominięto 3 minuty nagrania.
M. Rasolnikov: Za 200 metrów zawracamy. Nowak, przekaż informację towarzyszom z Forpoczty.
Sz. Nowak: Halo? Tu technik Szymon Nowak. Będziemy za czterdzieści minut.
Brak odpowiedzi.
Sz. Nowak: Halo, baza? Tu technik Szymon Nowak. Słyszycie mnie?
M. Rasolnikov: Co się dzieje, towarzyszu?
Sz. Nowak: Forpoczta nie odpowiada. Kto tam został? Barylov i Zieliński?
A. Grabarz: Ej, chłopaki! Coś tu nie gra. Czy to jest Barylov, do cholery?
Oddział zbiera się obok Odkrywcy Adama Grabarza.
M. Rasolnikov: Nagrywasz to, Nowak?
Sz. Nowak: Jasne.
M. Rasolnikov: Oddział ekspedycyjny raportuje o odkryciu poszarpanych zwłok Starszego Odkrywcy Siergieja Barylova.
W. Brzeski: Dobry Boże…
M. Rasolnikov: Wracamy do Forpoczty. Jak stan tlenu, towarzyszu?
W. Brzeski: Trzydzieści minut.
M. Rasolnikov: Zdążymy. Zostawcie Barylova, mu i tak nic już nie pomoże.
Pominięto 10 minut nagrania. Oddział zbliża się do krawędzi krateru.
Sz. Nowak: Hej, tam coś jest! Jakiś błysk…
M. Rasolnikov: Gdzie?
W. Brzeski: Kończy nam się tlen, szefie.
M. Rasolnikov: Ty i Grabarz wracajcie do Forpoczty. Towarzyszu Nowak, chodźmy to sprawdzić.
Sz. Nowak: Tak jest.
Pominięto 3 minuty nagrania. Technik Szymon Nowak i Starszy Odkrywca Michaił Rasolnikov wspinają się po zboczu krateru.
Sz. Nowak: To było gdzieś tutaj…
M. Rasolnikov: Halo, towarzysze? Jesteśmy prawie na miejscu. Dotarliście do bazy?
Brak odpowiedzi.
M. Rasolnikov: Nie odpowiadają. Niedobrze. Tlen nam się kończy. Towarzyszu Nowak, gdzie jesteś?
Sz. Nowak: Tu, na górze… Musi pan to zobaczyć.
M. Rasolnikov: Blyat.
Technik Szymon Nowak robi zdjęcie metalowego masztu z zawieszoną na nim flagą Stanów Zjednoczonych Ameryki.
[KONIEC LOGU]
