TRUDNOŚĆ PRZETRWANIA:
Klasa pierwsza
- Bezpieczny
- Niezabezpieczony
- Minimalna Liczba Bytów
Zdjęcie czytelni biblioteki.
Poziom PL-44 jest czterdziestym czwartym polskim poziomem Backrooms. Jego odkrycie szacuje się na rok 1864, z kiedy to pochodzi najstarsze wspomnienie znalezione w kronikach przez wędrowców. Należy mieć jednak na uwadze, że mogą istnieć o wiele starsze zapiski świadczące o tym, że poziom został odwiedzony znacznie wcześniej.
—— Opis ——
PL-44 to olbrzymia biblioteka zaprojektowana w stylu neorenesansowym o nieokreślonej dotąd powierzchni. Zebranie tego typu danych utrudnia fakt, iż zaobserwowano, że poziom stale się rozszerza, wprost proporcjonalnie do ilości przechowywanych wspomnień. Znaczną część dostępnego miejsca zajmują wysokie po sam sufit regały wypełnione najróżniejszymi przedmiotami pozwalającymi przechowywać tekst pisany: księgi, zeszyty, zwoje pergaminu i jeleniej skóry, pojedyncze kartki papieru ułożone w stosy. Do regałów prowadzą wąskie ścieżki skąpane w słabym świetle lamp oliwnych. Jedyne otwarte przestrzenie stanowią miejsca służące za czytelnie, ich liczbę na ten moment oszacowano na dwadzieścia trzy. W każdej z nich znajdują się identycznie wyglądające drewniane stoliki z wypolerowanymi blatami, na których stoją lampki. W tej dostępnej dla wszystkich wędrowców części przechowywana jest wszelka wiedza aktualna, pozostawiona przez osoby odwiedzające Bibliotekę: wspomnienia z życia przed trafieniem do Backrooms, specjalistyczna wiedza, filozoficzne rozważania, opinie, sny, itp.
Za opłatą, na którą składa się ofiarowanie osobistego wspomnienia stanowiącego przybliżoną wartość pobranej z Biblioteki wiedzy, wędrowiec może odejść przez nikogo nie zatrzymywany.
W przypadku opłaty uiszczonej z góry, Wieszcz samodzielnie udziela dostępu do wybranej części Biblioteki, która wydaje mu się najbardziej odpowiednia dla danego przybysza po zapoznaniu się z jego darem.
Zdjęcie archiwum biblioteki.
Na poziomie znajduje się również strefa praktycznie niedostępna, znana tylko dzięki opowieściom nielicznych. Są to zamknięte Zaplecza Biblioteki, w których przechowywana jest wiedza przeszła, najcenniejsze artefakty z zasobów PL-44. To stąd pochodzi najstarszy dotąd znany opis wspomnienia pochodzącego z 1864 roku, przetłumaczony przez jednego z niewielu odkrywców, którym dane było pobieżnie zbadać to tajemnicze miejsce.
Zaplecza Biblioteki to plątanina korytarzy, które biegną pomiędzy nowocześnie wyglądającymi regałami, do których dostać się można jedynie przez szereg pancernych drzwi. Cennej kolekcji strzeże byt nazywany Wieszczem. Nie wiadomo dotąd, co kierowało nim podczas podejmowania decyzji, który z wędrowców może zwiedzić tę część poziomu.
Biblioteka i Zaplecza sią połączone krótkim korytarzem oświetlonym ciepłym światłem lamp ściennych o zielonych szklanych kloszach. Ściany są wyłożone dębową boazerią. Wzdłuż jednej z nich znajdują się kanapy obite tkaniną o odcieniu ciemnego malachitu. W prawym rogu od wejścia na Zaplecza stoi wyłączony z użytku Snomat.
Sensem istnienia Biblioteki są wspomnienia odwiedzających ją wędrowców.
—— Byty ——
Jednym z bytów zamieszkujących poziom jest Wieszcz, przyjazny przewodnik i opiekun Biblioteki. Nie stanowi zagrożenia, jeżeli wędrowiec wykazuje choć odrobinę chęci współpracy. Jest zmiennokształtny, najczęściej przybiera postać dystyngowanego, starszego pana z bujnym wąsem, w garniturze, który jest nadzwyczaj wysoki. Na oczach przybyszów potrafił wydłużać swoje ciało, by móc sięgnąć najwyższych półek z książkami. Niektórzy donosili, że czasami ukazywał im się jako młody, przystojny mężczyzna, ubrany zgodnie z modą obowiązującą w XIX wieku.
Drugim mieszkańcem PL-44 jest Sprzedawca snów, istota niebezpieczna i przebiegła. Należy w jego obecności zachowywać najwyższą ostrożność, ponieważ cechuje go ponadprzeciętna inteligencja oraz kierowanie się przede wszystkim własnym interesem. Jego wygląd zupełnie nie sugeruje jego mrocznego wnętrza. Jest to młoda osoba o nieokreślonej płci, ma androgeniczną urodę i miły wyraz twarzy, który często zachęca do kontaktu. Doświadczeni podróżnicy, którzy wyszli cało ze spotkania ze Sprzedawcą snów zwracają uwagę na charakterystyczny sposób mówienia z lekkim francuskim akcentem. Jeśli jednak nie umiesz określić takich szczegółów, szukaj na szyi osoby, z którą rozmawiasz medalionu z czerwonego kamienia.
Nie wykazano dotąd obecności żadnych innych bytów.
Istnieje niepotwierdzona wzmianka o trzecim bycie, lecz oprócz jednej osoby, która rzekomo go spotkała, nikt więcej go nie widział. Wędrowiec, który o nim opowiadał nie był uważany za wiarygodnego.
—— Bazy, Posterunki i Społeczności ——
Na obszarze poziomu nie założono jak dotąd żadnej oficjalnej Bazy czy Społeczności, natomiast działa tu ochotnicza grupa badaczy i czytelników, która pomaga Wieszczowi w porządkowaniu zbiorów. W zamian mogą oni nieodpłatnie przebywać w Bibliotece i korzystać z dostępnej wiedzy.
—— Wejścia ——
Są znane przypadki no-clipowania na Poziom PL-44 z Frontrooms, podczas przebywania w antykwariatach lub starych bibliotekach.
Dłuższe spędzenie czasu w bibliotece Poziomu Poziom PL-9 spowoduje przeniesienie na Poziom PL-44.
W jednym pomieszczeń Głównej Siedziby Krwawego Krzyż na Poziom PL-25 znajduje się księga telefoniczna. Przeglądanie jej prawdopodobnie poskutkuje no-clipem na Poziom PL-44, ale nie ma, co do tego pewności.
—— Wyjścia ——
Otwarcie oprawionej w skórę księgi znajdującej się na dolnej półce ostatniego regału przy ścianie od strony Czytelni nr 14 przeniesie cię na Poziom PL-16.
Dotknięcie obrazu przedstawiającego dziewczynę czytającą książkę pod drzewem przeniesie cię na Poziom PL-7.
—— Fragment Najstarszego Wspomnienia ——
Załamałem się po śmierci żony. Świat parł naprzód napędzany parą, a mimo to lekarzom nie udało się jej uratować. Sara wróciła z południowej Afryki, z badań entomologicznych. Była wybitnym naukowcem, jedną z pierwszych kobiet, które ukończyły Oxford. Nigdy nie sądziłem, nawet mi się nie śniło, że taka wspaniała dziewczyna zwróci na mnie uwagę. Zaraz po ślubie przeprowadziliśmy się na wieś. Urodziła się nasza córeczka Lizzy.
Sara zachorowała na febrę. Choroba była na tyle egzotyczna i nieznana dla tutejszych europejskich lekarzy, że mogli ją leczyć jedynie objawowo. Odeszła w szpitalu, nie zdążyłem się z nią pożegnać, bo w tym czasie jeździłem po kraju w poszukiwaniu ratunku.
Wędrowiec otrzymał dostęp do regału nr 34 w Skrzydle Drugim. Zawartość: nieznana.
—— Sen nr 3457 – dar Grety ——
Potrafiłam latać. Wznosiłam się nad swoim domem, widziałam z góry moją rodzinę, która jednak nie mogła mnie dostrzec. Krzyczałam do nich, lecz nie posłyszeli mnie. Poczułam, że spadam, ale nim uderzyłam o ziemię, wpadłam do innego świata. Było szaro i głucho. Nie słyszałam żadnego dźwięku. Moja mama leżała na ziemi, zwinięta jakby z bólu. Zanim udało mi się dotrzeć do niej, jej ciało wybuchło, wydając z siebie obrzydliwy dźwięk rozdzieranego mięsa. Krew obryzgała całe moje ciało. Chciałam krzyczeć, lecz głos uwiązł mi w gardle. Poczułam, że opadam w przepaść, w ciemność, ale nie wiedziałam czy to złudzenie czy efekt szoku. Przebudziłam się.
Wędrowiec otrzymał dostęp do regału nr 12 w zaułku Czytelni nr 6. Zawartość: sny kategorii XVII, opracowanie rozdziałów senników o tematyce śmierci, rodziny, równoległych światów